1 iyul 2024-cü ildən etibarən Oxu.az mobil tətbiqinin köhnə versiyasına dəstək dayandırılacaq - yenilənmiş versiyanı endirmək üçün Google Play və ya AppStore-a keçməyiniz xahiş olunur.
Son tədqiqatlar fasiləli aclığın metabolik faydaları ilə saç uzanmasının təsiri arasında kəsişmələri aşkar edib. Bəzi iddialara görə bu üsulun saç uzanması sürətinə müsbət təsir göstərə biləcəyi deyilsə də, reallıq tamamilə fərqli olub və bu sağlamlaşdırma metodunun başqa tərəfini göstərib.
Oxu.Az-ın "News Medical"a istinadən məlumatına görə, Çinin Vestleyk Universitetinin kök hüceyrə bioloqu Binq Çjanın rəhbərlik etdiyi qrup tərəfindən aparılan və "Cell" jurnalında dərc edilən tədqiqat göstərib ki, fasiləli aclıq ümumi metabolik sağlamlığı dəstəkləsə də, ən azı siçanlarda saç regenerasiyasını pisləşdirə bilər. Vaxt məhdudiyyəti ilə qidalanan (8 saat qida əldə etmək imkanı, 16 saat aclıq) və ya qida qəbulu günlərinin növbələşdirilməsi ilə qidalanan siçanlarda qırxılmadan sonra saçlar davamlı qida əldə edən siçanlara nisbətən nəzərəçarpacaq dərəcədə yavaş böyüyüb.
Tədqiqatın müəllifləri bu hadisəni oksidativ stresslə əlaqələndirirlər. Saç regenerasiyası üçün lazım olan saç follikullarının kök hüceyrələri (SFKH) aclıq zamanı enerji mənbəyi kimi qlükozadan yağa keçidə çətinliklə uyğunlaşır ki, bu da proqramlaşdırılmış apoptoz hüceyrə ölümünə səbəb olur. Çjan bildirib: "Aclıq zamanı yağ toxuması sərbəst yağ turşuları buraxmağa başlayır və bu yağ turşuları yeni aktivləşdirilmiş SFKH-yə daxil olur, lakin bu kök hüceyrələrinin onlardan istifadə etmək üçün lazımi mexanizmi yoxdur".
Tədqiqatçılar 49 nəfərin iştirakı ilə keçirilən araşdırmada öz nəticələrini insanlara da şamil ediblər. Onlar qeyd ediblər ki, vaxt məhdudiyyətli pəhriz 10 gün ərzində saç böyüməsi sürətini 18% azaldır. Bununla belə, onlar xəbərdarlıq edirlər ki, insanlarda bu təsir daha yavaş metabolizm və saç böyüməsi dövrlərindəki fərqlər səbəbindən daha az nəzərəçarpan ola bilər.
Fasiləli aclıq çəki itkisi və insulinə həssaslığın yaxşılaşması da daxil olmaqla metabolik üstünlükləri ilə geniş tanınır. Lakin onun periferik toxumalara təsirinin incəlikləri daha az müzakirə olunur. Məsələn, metabolik keçiddən yaranan oksidativ stress digər kök hüceyrə növlərinə də oxşar şəkildə təsir göstərə bilər ki, bu da potensial olaraq toxuma bərpasına və immun reaksiyalara təsir göstərə bilər.
